صَنما، الهه ی نیکوسِرشت
تو از کدام کرانه ها آمده ای؟
از دل کدام بوم وبر سربلند کرده ای؟
صنما، ای طلوع نیکی نِسا
شما سرو بلندبالای باغِ پژمرده ی منی
در آسمانِ وقت سحر میبینمت
شما روی خورشید را هم کم کرده ای
ای نازنین، بودنت روی خوشِ گیتی است
نور دیده، ای تمنا، جاویدان بمانی
مقدم زاد
ZibaMatn.IR
