در خیالم ، روی تو ؛ غم را پریشان می کند
همچو ابری،دشت دل را پر ز باران می کند
خیس و زیبا می شود صحرای دل با یاد تو
بغض می گیرد دلم ، آرام طوفان می کند
چتر می بندم ، که بارانت ، بریزد بر تنم
ذره ذره، عشق تو؛ دل را که مهمان می کند
بیقرارِ بیقرارت ، گشتم از سودای عشق
یا که باشم کافری عشقت مسلمان می کند
چشم اقیانوسی ات ،جانِ غزلهای من است
آهوانه می خرامد، غصه؛ درمان می کند

ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
آوای باد صبا