گاهی بعضی ها می آیند تا به تو بفهمانند زندگی ات قبل از آنها فقط یک رنگ بوده.
می آیند تا بشوند معیارت برای همه چیز.
میان آشفتگی روزهایت پیدایشان می شود تا بهانه ی حال خوبت شوند.
مورفینی می شوند و هر شب به رگ هایت تزریق می شوند.
حتی فکر کردن به چشم هایشان دلت را گرم می کند.
جاری می شوند درهمه ی لحظه هایت.
دوست داشتن آنها دوست داشتنی ترین کار دنیاست.
می آیند تا بهترین خاطرات را برایت رقم بزنند.
تا همه ی محالات را به یقین بدل کنند.
و باید مثل شاملو به آن ها گفت:
تورا دوست میدارم بخاطر خاطره ها
بخاطر پشت کردن به آرزو های محال.
تو را بخاطر دوست داشتن دوست می دارم.
ZibaMatn.IR