ساڵێ جارێک
وه ک پایز
له به رده مم
خۆى رووت رووت ده کاته وه
ئێستا ده لێى خه یالان ده که م
ئه و ده ستانه م
زۆر بینیوون
چ شاره زا
جێ گۆڕکێ
به قاوه ى ده ستى ده کات
چاوه کانى چه نده شاره زان
ده مناسنه وه
چ جوان فرمێسک ده رده ن
ته ته له ى لێوه کانى
چه ند جوانن
که هه میشه
پێم ده لێن عیشق
ده سپێکى هه موو شته کانه
ئه مڕۆ چ جوان بووى
چه نده جوانیت لێ ده ڕژا
◇
سالی یک بار چون پاییز روبرویم خود را لخت و عریان می کرد
حالا می گوید، خیالات مرا برداشته بود که دستانش را گرفته ام
اما دیگر جای قهر و آشتی نیست
وقتی که قهوه می نوشد
چشمانش بسیار زیبایند
می شناسند مرا
چشمانی که بسیار زیبا اشک می ریزند
صبر و طاقت لب هایش چه زیبا هستند
که مدام به من می گویند:
عشق آغاز همه چیز است.
آه امروز چه زیبا شده ای!
چقدر زیبایی از تو می ریزد.
شعر: بیکس محمد قادر
ترجمه: زانا کوردستانی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
