مثنوی بلند عشق!
بیت به بیت تو را
می خواند
چکاوک سرخوش باغ
لابلای شاخ و برگ درختان زرد روی پاییزی
و زمزمه می کند
در گوش شکوفه ی چشم به راهی که
از بهار سال گذشته
دلتنگ و بی قرار
با هر طلوع و غروب خورشید
پشت پنجره ی تنهایی
در انتظارت
به خواب رفته است
بادصبا
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
