تا ز چشمان خمارش نظرے بر ما شد
در دل خسته ے ما غلغلہ و غوغا شد
گوشہ چشمِ خمار و لب سرخابے او
شور افکند به جان، ولولہ اے بر پا شد
تاب گیسوے بلند و بدن نازڪ او
موسیقے ها عجب از ساز تنش اجرا شد
چون که شد کعبه رخساره او قبله من
در نمازم چہ تبے زان گل مہ سیما شد
یار شد ڪعبه و مقصود دلم قبله ے او
ذڪر روز و شب من یاد از آن شہلا شد
بجز او راه ندادم بہ حریم دل خویش
وه ڪہ از تابش او خانه ے دل زیبا شد
مریم جوڪار دلآرام
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
