چه هاکردم بادل خود
بگفتم این دل مگربی گناه نبود؟
غرق کردم این من رابرای نجات
افسوس بگفتم خرافه ای بیش نبود؟
تن همه تن روندبه سوی آبادی
مگرقرارمان همه تن ها نبود؟
نخواهم که بمانم دراین ویرانی
چاره ای بجویم،مگرقرارمان این نبود؟
بیا ومن راببر،هرکجاکه میخواهی ببر
مگرقرارمان باهم بودن نبود؟
زشت و زیبایش مهم نیست
باتو مگرزشت بی معنا نبود؟
تارتارگیسوانم رابه بهم میبندم
باآن مراازچاه بیرون ببر،رحم اینگونه نبود؟
به کنارم دوختم تورا
مگرقرارمان جنگ باقیچی نبود؟
میسوزد روح درتنم شب همه شب
برایم آب میشوی؟مرحم مگراینگونه نبود؟
نگین رازقی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
