شهریارا من که مخاطب شعر های توام !
عمر من همانند تو در پای جانانم گذشت.
آنچه از جور وجفا بر سر تو آمد بر من دیوانه هم گذشت..!
تو بهر، حرفهایت واژه به واژه غم را در شعر هایت سرودی.
این چه دردی اس بر من هم همانند تو غم زجانانم گذشت.
من جفا فراوان ؛دیده ام از روزگار خویش
آنچه ز شعر هایت خوانده ام بر من دیوانه نیز صد ها گذشت.!
ناله و فریاد هایم را در شب های بی کسی بهر غم هایم بیت به بیت با اشعار تو گذشت.
کدامین نوشته های تورا نخوانم ؟!که هرچه گفته ایی در خود دیده ام.!
Sogol
ZibaMatn.IR