و امید در قلبمان ریشه دوانده
من کمی گیچ، کمی مات...کمی مبهوتم! زنده ای مرده در این خالی پر تابوتم به کسی ربط ندارم... به خودم مربوطم! میروم دل بکنم از سر و سامان خودم بار دیگر زده ام دست به کتمان خودم! من کمی نفت... کمی شعله... کمی هم دودم! جاده ای رو به نهایت...
تو انگیزه ی تمام آرزوهامی
خانواده یعنی عشق، آرامش،انگیزه
کی فکرشو میکرد تو بشی دلیل حال خوب وانگیزه تموم زندگیم...
