دانم ای مـادر میان کـوه و دشت این تو بـودی دوش تا دوش پدر کـردی از هـر آرزوی خـود عبـور تـا ببـینـی شـادی دخـتـر، پسـر من که میدانم زمان با تو چه کرد کاینچنین موی سپید آمد به سر دانـم از کـوه و کمـرهـای طـویل حـاصـلی نامـد بـهجـز درد کمـر...
