پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
بێزارم لێرە، بێزارمشار بازاڕێکی ترسناکەڕیکلامی فەنتازیای ڕەش دەکرێ،تراژیدیایە کراسی زەویخۆر خەریکە یەخەی ئاسمان ئەدڕێ...بێزارم لێرە، بێزارمدەستم بگرە، بابڕۆینەوە لادێکەمانلەوێ دڵی بەردەکان نەرمەئاوی کانییەکان جێت ناهێڵن دەڕۆن و دەگەڕێنەوە لامان...بابڕۆینەوە بۆ لادێ پێم مەڵێ:کە لە قەلەڕەشە دزەکان دەترسێمخاترجەمبە،جگە لە تەزبیحێکی هەڵواسراو هیچ شتێک نابەن....با بگەڕێینەوە بۆ گوندەکەمان ئەم کۆنسێرتە ژەهراوییان...
[نیشتیمان ڕەشپۆشە، بۆیە ڕەشبینم] ببورە ئاڵاکەم، چوار ڕەنگی ڕەنگاڵای... وەلێ لەژێرتا، هەر ڕەشم بینیوە ...ببورە نیشتیمان دەست پێنوس ناگرێ بۆستایشت، لەژێر هەرئاسمانێک هەر پارچە زەویەک تەنها خەمم چنیوە. ...چیت بۆ بنوسم نیشتیمان؟چۆن قەدماغەی برینت هەڵدەمەوە؟ لەشوێنێک ڕۆڵەی خۆتە گەزەت لێ دەگرێ لەلەیەک دوژمنەو خستوتیە هەزار کەمینەوە. ...یەزدان کەی لە شیوەن دەبم بێ بەری؟ کەی ڕەش فڕێدەم؟ تەواوبێ دەردەسەری ئەی نیشتیمان...
وازم لەڕەشیەکانی خەم هێنا حەزمکرد ڕەنگی دڵخۆشی بیبنم... مشتێک پێکەنینم بە چوارچێوەیەکی چۆڵدا هەڵواسی، وێنەی دایکمی تیا دەچوو. ◇خواستم که سیاهی های غم را دور کنم و مشتاق دیدار روی خوشبختی،مشتی لبخند، در قاب خالی، به دیوار آویزان کردم شبیه عکس مادرم شد.شعر: ایمان نریمانبرگردان: زانا کوردستانی...
