یکشنبه , ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳
گاهی سکوتبیانِ کامل ترین شکل از تمسخر و تحقیر است ...
آداب پیروزی ساده است:قوی رقابت می کند؛ضعیف دشمنی می ورزد.قوی تحسین می کند؛ضعیف تمسخر می کند.قوی به قوت دیگری می پردازد؛ضعیف به ضعف دیگری می پردازد.قوی تلاش می کند؛ضعیف لاف می زند....
حقیقت غیر قابل انکار است. خباثت شاید به آن حمله کند، جهالت شاید آن را تمسخر کند، ولی در پایان، حقیقت همچنان آنجاست....
آنچه نامیدم نفسشد هق هقو سوگوُ قفسآنچه نامیدم انیسشد خاطرهدرملاقاتی به وقتِ قاعدهاز قلم افتاده دستمازنمک انباشته زخممازطلوع افتاده قلبمدور ازاین خودهای زیبادرتسلای محالهامانده ام با "م" مردیزنده ام باهجای امینمانده ام با نام یک "زن "آش دستم شد "محبت "رد قلبم شد "ندامت"قاتلم شد آن "صداقت"این چه روز و این چه احوال..!اشک را باچشم قسم نیستدست را با دست نمک...
