متن فرشته

- ماه گرفتگی روی بدن نشونه چیه؟

+ یعنی جای تاوانیه که برای پاک شدن روح میدی

- به گمانم او خود یک فرشته بود یا مرا این گونه می دید.

او یک فرشته بود
که در دنیای عشق زندگی می کرد.

در رخت خاموشی غم فروغ وجود
غصه ها نثار عشق، سوزان همه وجود

روزگار بی چابک در گردابی گرفتار
مانده ام در پیغمبرش، بی رحم کرد وجود

مرگ زورد رس، آتشی در دل افکند
پرواز زندگی ما، به پایان برد وجود

آن شبی که خاطرهٔ تلخ راهم پر کرد
از...

به گمانم مسیر شیطان شدن بسیار دشوارتر از فرشته ماندن است

وقتی پدرم را دیدم فهمیدم بدون شک فرشته ها مرد هم هستند.

عسل می خواهم چیزی را به توبگویم
من نه تاجیکم، نه پشتون
من نه هزاره، نه زی ترکم
من نه ازبک، نه بلوچم
من نه ایماق سترگم
من یک انسان دوستم .
یک شب کنار پنجره
روی بام آسمان، با ماه به درد دل نشستم
همین گونه مات و مبهوت...

هرکسے دیدهٔ خود را به حرام اندازد
روحِ خود را زِ هوس زود به دام اندازد
چاه از یکطرف و خواهش مُرداب زِ شوق
مانده شب ، ماه ، رُخش را به کدام اندازد
شاعران از تو به وجد آمده و مَحو رُخت
هر کدام از تو به هرگونه کلام...

میدونی چرا بهت میگم فرشته؟
+ چرا؟!
چون فقط فرشته ها میتونن با کوچکترین لمسشون کاری کنن فکر کنی تو بهشتی:)

صدای پای صبح به گوش می رسد
و من مشتاق تر از همیشه
در عطش آفتاب نگاهت
چشم امید به پنجره ای دارم
که با بال های همچون فرشته ات
گشوده می شود
بیا و امروز هم
مرا از عشق
سیراب کن


مجید رفیع زاد

تو در حوالی قلب من آفریده شدی
فرشته ای که به شکل زن آفریده شدی
به آسمانِ سیاهم ستاره پاشیدی
شبیه معجزه ای روشن آفریده شدی
خراب، مثلِ طبس بودم از هجومِ بلا
به باغ زندگیم، گلشن آفریده شدی
تنم ز عطر نفسهای تو معطر شد
پر از شمیم خوش...

در شب قدر نشستم که تو پیدا بشوی
باعث شادی من در شب احیا بشوی

تا سحر زمزمه کردم همه جا نام تو را
تا انیس دل طوفان زدهٔ ما بشوی

دل من آینه شد عکس تو افتاد در آن
پاک شد سینهٔ من تا که در آن جا بشوی...

روزهایی وجود دارند که، همه به طولانی بودنش تابستان میگویند و به کوتاه بودنش زمستان!
اما من ، شب های بدون اورا شب های طولانی تصور میکنم.
شب های دلگیری که وسیله ایست برای قدر دانستنش!
شب هایی درازو یلدایی!
اما ناگفته نماند، شب هایی هم هستند که کوتاه اند....

همه فرشته ها هم بال ندارند!
گاهی با مهربانیِ نگاهشان با تو حرف می زنند؛
گاهی با تمام وجود به غصه های تهِ دلت گوش می سپارند!
فرشته ها، همان هایی هستند که کنارشان حوصله ات سر نمی رود؛
همان ها که عشق را از عمق چشمانشان می توان خواند!...

من از کسالت رویای آدمها
دلگیر می شوم
چه خوب است
فرشته ای مثل تو دارم
که هرگز آدم نمی شود ...


جلال پراذران
سفیر اهدای عضو

ازش پرسیدم نظرت راجب دختر چیه؟
گفت: روز به دنیا اومدن یه خلقت جدید!
گفتم: یعنی چی؟
گفت:دیدی خدا فرشته های جدید خلق میکنه؟
دخترم همینه..

هی فکر می کنم که چگونه؟ چرا؟ چطور؟
من سال هاست گریه نکردم، شما چطور؟
من سال هاست عاشق چشمی نبوده ام
حالا نگاه کن منِ پر ادّعا چطور-
برگشتم از غرورم و با چشم های خیس
-ساکت نشسته ام که بفهمم تو را چطور
وصفت کنم الهه پنهان میان...

نمیشد نگه دارمش تو قفس
شبیه فرشته دو تا بال داشت
می خواستم بگم عاشقش نیستم
نمیشد آخه گونه هاش چال داشت

وای به حالِتان
اگر دُختری بُغضش را به جای گریه
بخندد .. کارتان تمام است ..!
دیگر او سنگی شده است ،
با نقاب فرشته ..!
دیگر کارتان تمام است ...

شنیده ام
کبوتری
از
دست های مادرم
به آسمان پرواز کرده

لالایی هایی مادرم
همیشه
عاشقانه بود
من اما بعضی وقت ها
زبانش را نمی فهمیدم !
حتما
مادر
به زبان فرشته ها
با کبوتر
حرف می زده
که بعد ها " کبوتر صلح "شد

نشسته ام به انتظار ...
قیامت برپا شود
مردم فوج فوج بیایند ..
تو
به تنهایی !
فرشته ها
نامه های اعمال را
رها کنند و
انگشت به دهن بمانند و
چپ چپ
به خدا نگاه کنند.. و خدا
یواشکی تبسم کند

بهم زنگ بزن رفیق...
بگو بُریدم...
بگو خسته م...
بگو دلم شکسته...
بهم زنگ بزن...
بگو میخوام ببینمت..
بگو:
آغوشِ تو آخرین پناهگاهه...
مطمئن باش اگه همه ی دنیام تو رو نَخوان،هنوزم برای من دوست داشتنی ترین فرشته ی زمینی!
به من زنگ بزن...
تمام زندگیم

مادرم تو بهشت منی
عطر تنت در هیچ کجای دنیا پیدا نمیشود!
تو فرشته خدایی که لالایی های مادرانه ات،
بی همتا ترین آواز یک فرشته است
باور کن تو همان هفت آسمان بهشت بر روی زمینی!

ای نوبرانه ی صَد فصل من! سیبِ تُرد تابستان! دخترِ انارپوش زمستان! بابونه ی بَزم های بارانی! ای ثمره ی صبر...
تو بهاری یا پاییز؟ فرشته ای یا انسان؟ صوابی یا دلیل گناه؟ تو نمازی یا گُلِ تسبیح؟
من، به شکل یک مُشت، کُنجدِ دلخوش، روی نانِ سنگک تو نشسته...

تو کیستی؟ بهاری؟ به من بگو
که هنگامه کرده ای
از نور و شبنم و گُلِ سرخ
وقتی از دهانِ برگ ها سخن می گویی و
با پیچ و تابِ آب می خندی و
از میانِ باد
به نجوا سلام می گویی ...
وَه! چه هستی تو؟
عشقِ خورشیدی
یا...