با تو می رقصم یک روز در شکوه آزادی! پا به پای این شعر و حس خوب آبادی! روشن از دشت و چشمه سبز از عطر امید با تو می رقصم یک روز از خیابان تا خورشید! می رسد با هر غصه روزهایی سبز از عشق من تو را خواهم...
بعد از تو دلبستن به دخترِ درون قاب عکس هم حرام بود... چه برسد انسان های واقعی...! نویسنده: کتایون آتاکیشی زاده
