یکشنبه , ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳
در بسترِ مرگ سرود: بهترین سرود - هنوز هم - همان ناسُروده هاست....
این برگ‌های زردبه خاطر پاییز نیست که از شاخه میافتندقرار است تو از این کوچه بگذریو آن‌ها پیشی می‌گیرند از یکدیگربرای فرش کردنِ مسیرت…گنجشک‌ها از روی عادت نمیخوانندسرودی دسته‌جمعی را تمرین میکنندبرای خوش‌آمد گفتن به تو...
.جمال سرخ گل در غنچهپنهان است ای بلبلسرودی خوش بخوان کز مژده‌ی صبحش بخندانیم...
