متن شراب و مستی

این زلف چون صراحی،هر بار چون سراب است
من مست این سیاهم یا می به پیچ و تاب است
چون آب در چکیدن سرخی ترین شرابی
یا در توهمم‌ وصل، هذیان در خطاب است
من را نگیر از صف، من هم تو را خمارم
این خیل در تماشا خود سخت...

شهر که خوابید خطاها کنید
هر که خطا کرد تماشا کنید

شهر که خواب است خرابم کنید
مست و خطاکار خطابم کنید

حرف دروغیست نسازید بند
قفل دلم را نزنیدش به پند

سایه‌ام افتاده به هر پنجره
هر قدمم بسته به یک توطئه

گم شدم آن سو که نگاهی نبود...