متن چشم سیاه

این زلف چون صراحی،هر بار چون سراب است
من مست این سیاهم یا می به پیچ و تاب است
چون آب در چکیدن سرخی ترین شرابی
یا در توهمم‌ وصل، هذیان در خطاب است
من را نگیر از صف، من هم تو را خمارم
این خیل در تماشا خود سخت...

دلیل مرگ دل، افتادن از چشم سیاهت بود.

تمام من به دام افتاده در چشم سیاه تو.

حیــــف باشــــد.
اگر قاتل دلخواه من آن چشم سیاه تو نباشد.

روزگارم را سیاه کرد، چشمان سیاهت.

به چه مشغول کنم دیده و دل را.

که فراموش کند ناز دو چشمان سیاهت.

بازتاب چشم تو در چشم من.

چشم مرا، بی نیاز از هر سیه چشمی کرد.

من به اندازه ی زیبایی آن چشم سیاهت.

گرفتار توام.

یک شهر شده آشوب و دل ما شده ویران...

از دست دو چشمون سیاهت...

طبیب دل بیمار من است...


چشم سیاهت...

به لطف آن دو چشمان سیاهت...


منم قربانیه ناز نگاهت...

چه ها داری میان آن سیه چشمت...


که ویران کرده قلب عاشق ما را...

مرا به سجده کشانده...


خیال چشم سیاهت...

دلم تنگه، دلم تنگ نگاته…

دلم تنگ دو چشمون سیاته…

دلم میخواد ازت بوسه بگیرم…

ولی از شانس بد بابات باهاته…

درد و درمانم یکیست...


آن هم سیه چشمان توست...

درد و درمانم یکیست ـ..



آن هم سیه چشمان توست...

1... آنکه جان میدهد از بهر نگاه تو منم...

2... منم آنی که برای دیدن چشمان تو جان میدهد...

3... آنکه جان میدهد از دیدن چشمان سیاه تو منم...

گناه از دل نه از دیده،
از آن چشم سیاه توست...
که اینگونه اسیر کوی تو گشتم...

تمام سهمم از دنیا، همان چشم سیاهت بود...


که قلبم را میان سینه می لرزاند...

میپرستیدم سیه چشمان مستش را ولی...


تا به خود باز امد، او از دلم دل کنده بود...

کدام سرمه سیه کرده چشم یار مرا
که چشم یار ، سیه کرده روزگار مرا

آواره ی چشمان سیاهت شده ام هر شب و هر روز...
ای چشم سیاهِ منه دیووانه، کجایی...؟

چشم و دلم روشن این چه یاریه
هوار هوارم شدی دار و ندارم
دلم بنده دلم بنده به اسمت که گلو بنده
به اون صورت خوش خنده ...
تو رقص ماه و کارونی مثل شوق نی امبونی
جنون عشق مجنونی ...
دلم رامه به پای نیگای تو خیامه چشای سیای...

دیشب نفسم بوی تو بود و تو نبودی
دل مست سر کوی تو بود و تو نبودی

از حنجرهٔ عشق صدای تو شنیدم
گوشم به هیاهوی تو بود و تو نبودی

بر شاخهٔ گل بوتهٔ تن تا نفسی داشت
دل قُمری یاهوی تو بود و تو نبودی

بر گونهٔ من...