شنبه , ۳ آذر ۱۴۰۳
شب است و ماه با چراغ، نگهبانِ آسمانو سایه‌ها فرو چکیدهعطرِ ماه را میپراکنندپرندگانِ کوچندهگویی که روشنیِ روز را برداشتهبا خویش بردهاندجائیکه با آواز، زمان بسازند وبا پرواز، فضا را نگارش کنندپنجرهای بگشا بر ابدیّتو با سکوتبر کلام شُکوهِ تازه‌ای بخش_______________________...
