متن علی مرادی کلان

به جای غسل شهادت بیا سر خود را
به خاک پای امام حجاز بگذاریم

قرار آخر ما قبله ی نخستین است
به خاک مسجد الاقصی نمازبگذاریم

بیا که پنجره را نیمه باز بگذاریم "
به سوی قبله ی آخر نماز بگذاریم

به وقت سجده قشنگ است اگر سر خود را
به خاک پای امیر حجاز بگذاریم

‏دلتنگى
‏پرنده‌ایست
‏که وقتی مى‌آیى
‏کوچ مى‌کند
‏وقتی که مى‌روى
‏از کوچ باز مى‌گردد ...

هروقت میخواهی برو دیگر دچارت نیستم
رنجیده ازعشقم ولی من بی قرارت نیستم.

از درد میپیچم بخود چون پیله ی ابریشمی
پروانه ای در پیله ام بال فرارت نیستم.

. دربازی شطرنج دل مات نگاه تو شدم..
من باختم در زندگی مرد قمارت نیستم...

باغ دلم آتش گرفت از حسرت...