پنجشنبه , ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳
شیوه یِ مرحمت رافراموش کرده اند چشم هایتومنعروسکِ بُغض را بر سینه می فشارم....
اگر جانی برنجانی و یا قلبی بلرزانی بنا داریم اگر دین را ، میانِ آتش و ناری و گر انسانیت حکم است ؛ در آن هم تو ناکامیکه شرط آدمیت نیست ، همنوعت برنجانی ز هر رنگی ،زهر قومی،ز هر مذهب و یا دینی بدان گر جان برنجانی،رها هرگز نمی مانیمحبت پیشه کن جانم! در این چند روز دنیاییدهد ایزد به قلب تو،جوابِ نیکی ات جاییبخنداند تو را هر دم ؛ اگر یک دم بخندانی بگیرد دست تو هر روز؛ اگر دستی ز کس گیری...
این زخم خورده را به ترحم نیاز نیستخیر شما رسیده به ما مرحمت زیاد...
