متن نفس تازه

تابستان جان، چهل و پنج روز است
که آفتابت به جان می‌نشیند
داغت را می‌پذیرم،
چون بخشی از قصه‌ی منی.
اما هر روز،
در سکوت،
یک روز از تو را
با شوق آمدن پاییز،
بی‌صدا خط می‌زنم.
تا نسیمی خنک بیاید
و جانم را تازه کند.

دلگیرم از همه، تنهام نذار رفیق
دنیام پر از غمه،تنهام نذار رفیق
رو بغض من نمک، بیشتر از این نپاش
نفس بهم بده، اینجا بده هواش
اشکای هر شبم، غیر ارادیه
تنها امید من، قولی که دادیه
گفتی رفیقمی تا آخر مسیر
حالا تو حقمو از زندگی بگیر
افتادم از...

صبح بخیر گفتن ات
مثل خاک نم خورده
شوق نفس کشیدن میدهد!