پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
گل میکنم باز ازمیان زخمهایمهستی شبیه نوش دارویی برایمیک شهر دستانش دخیل آسمان شدوقتی که فهمید ازنفس افتاد پایم...
تورا ، آرام و تبدار️میبوسم تاشعر سپیدم راباطنینِ نفسهایم مدال گردنت کنم ......
کاش می دانستیتکرار تو چقدر برایم زندگی بخش است...درست مانندنفسهایم...!...
کاش می دانستیتکرارت برای من زندگی بخش است...درست مانندنفسهایم...!...
تو را عاشقانه می بوسمتا با گرمی نفسهایم ، به لبانت جان دهمو با گرمی نفسهایت ، جانی دوباره گیرمدوستت دارم با همه هستی خود ، ای همه هستی منو هزاران بار خواهم گفت دوستت دارم را...
