متن زخم ها

از بین این همه پیراهن و لباس
تو را پوشیدم.
بگو حالا که پیراهنی
چگونه زخم ها را پنهان میکنی
برایم بگو
از فلسفه ی اندامت
از چرایی آنها
بگو کدامیک از آنها
جیب این پیراهن اند
که زندگی یک مرد را درون او جا شوم
و بگو کدام یک...

گل میکنم باز ازمیان زخمهایم
هستی شبیه نوش دارویی برایم

یک شهر دستانش دخیل آسمان شد
وقتی که فهمید ازنفس افتاد پایم

شراره های نور خواهد درخشید
غم کوله بارش را خواهد بست،
زخم ها بهبود می یابند
در دستان بهار سبز خواهیم شد.

آریا ابراهیمی

‌
حال مرا هرکس که می‌پرسد بگو:
خوب است

اشکش روان
اندوه جاری
زخم‌ها کاری‌ست