متن ویکتور هوگو

ویکتور هوگو:
روح با آنچه می گیرد غنی می شود
و قلب با آنچه می بخشد ...

ویکتور هوگو:

مردن چیزی نیست ،
زندگی نکردن هولناک است !

برای پی ریزی جامعه ای بکوشیم که در آن بلای ویرانگری بنام گرسنگی جایی نداشته باشد. شما قانونگزاران، از من بشنوید که فقر آفت یک طبقه نیست، بلای همه جامعه است. رنج فقر تنها رنج یک فقیر نیست، ویرانی یک اجتماع است. احتضار طولانی فقیر است که مرگ حاد توانگر...

همه ما نابینائیم،

هر کداممان به نوعی

آدم های خسیس نابینا هستند چون فقط طلا را می بینند،

آدم های ولخرج نابینا هستند چون امروزشان را می بینند، آدمهای کلاهبردار نابینا هستند، چون خدا را نمی بینند،

آدم های شرافتمند نابینا هستند، چون کلاهبردارها را نمی بینند، خود من هم...

ویکتور هوگو:

اندیشه ها باید همیشه به سوی آینده پیش رود.
اگر خدا میخواست که انسان به گذشته باز گردد
یک چشم، پشت سر او میگذاشت!

فلسفه، میکروسکوپ افکار است

بیش از آنکه خزان از راه برسد ، از هر بهار بهره مند شو .
ویکتور هوگو

عذاب وجدان ، بدتر از مرگ در بیابان سوزان است.
ویکتور هوگو

ویکتور هوگو :

چقدر عاقلند آن هایی که در عشق احمق اند..؛

ویکتور هوگو:

اندیشه ها باید همیشه به سوی آینده پیش رود ؛ اگر خدا می خواست که انسان به گذشته بازگردد یک چشم پشت سر او می گذاشت !

ویکتور هوگو:

بزرگترین خوشبختی این است که ما را بخاطر خودمان و برای آنچه واقعا هستیم دوست بدارند ...

ویکتور هوگو :

مرا براى دزدیدنِ تکه نانى به زندان بردند
و پانزده سال در آنجا نان مجانى خوردم

بینوایان

ویکتور هوگو:

اینجا سرزمینی ست که برای آزادی جنگیدیم،
ولی حالا برای نان می جنگیم !

ویکتور هوگو:

آدم ها در دو حالت همدیگر را ترک می کنند ،
اول اینکه احساس کنند کسی دوستشون نداره ،
دوم اینکه احساس کنند یکی خیلی دوستشون داره!

ویکتور هوگو:

هرگز در میان موجودات ،
مخلوقی که برای کبوتر شدن آفریده شده
کرکس نمی شود.
این خصلت در میان هیچ یک از
مخلوقات نیست جز آدمیان .

ویکتور هوگو در یکی از کتابهای خود میگوید:((مرا برای دزدیدن تکه نانی به زندان انداختند و پانزده سال در آنجا نان مجانی خوردم! این دیگر چه دنیایی است؟))

ابتکار، انجام اقدام درست است بدون اینکه بهت گفته شود.

موسیقی چیزی را بیان می کند که نمی تواند در قالب کلمات گنجانده شود و نمی تواند خاموش بماند.

آنهایی که اشک نمی ریزند، قادر به دیدن نیستند.

شنیده نشدن دلیلی برای ساکت ماندن نیست.

دوست داشتن کسی دیگر، دیدن چهرۀ خداست.

مردم فاقد قدرت نیستند، آن ها فاقد اراده هستند.

رنج به گستردگی انسان هاست. هر کس همانطور عذاب می کشد که می تواند.

خدای من، زیبایی در طبیعت و هنر چقدر با هم متفاوت است. در زنان، تن انسان باید همچون مرمر باشد؛ در مجسمه ها، مرمر باید همچون تن انسان باشد.