ماه تبعید شده آفتاب گردان رو بر می‌گرداند از خورشید... سرو خم شده بید مجنون گشته، گیسو به دست باد سپرده. قاصدک رها در آسمان می‌چرخد. وبه عریانی گلبرگ ها بی اعتناست. تمام تن زمین درد می‌کند. و سپید سال دستانش عطش استجابت دارد با کدام نسیم از راه می‌رسی!!!!...
در درون شهر کوران دردها دارم ز بینایی!
