متن کافی

بی هوایم؛
تو بشو، موجِ نفس؛
مهرِ تو،
بهرِ دلم،
کافی و بس.

مرا لبخندِ ماه و آفتابی مختصر کافیست
پتوی کهنه ای و نیم خشتی زیرسر کافیست

برای زندگی کردن یک تو برای یک عمر کافیست

برای من که به کم قانعم، همین کافی‌ست
که زندگی کنم از ابتدا در آغوشت...

و روزها کافی نیستند
و شب ها کافی نیستند
و زندگی مثل موش مزرعه ای
از دستانمان سر می خورد

تو تنها یکبار زندگی میکنی

اما اگر درست زندگی کنی

همین یکبار هم کافیست