متن قانع

قانع ..

بسمه تعالی

تا توانی ، دستگیرِ ناتوان همواره باش
در میانِ حوضِ احسان مثلِ یک فوّاره باش

سنگ ، از دلجوییِ اطفال گوهر می شود
در حریمِ کودکان چون مُهره ی گهوراه باش

بسته ی رزقِ حلال ، آسان نمی آید به دست
روزی آماده می خواهی اگر...

همین حد قانع ام گاهی،سلامی حال و احوالی
برایم عاشقی یعنی،،بدانم خوب و خوشحالی

یک سری از آدم ها را حاضری همه جوره کنار خودت داشته باشی؛
به عنوان هر چیزی که میشود و امکان دارد...
عشق، دوست، رفیق!
مهم بودنشان است، اینکه مطمئن باشیم که هستند، چه دور چه نزدیک،
حتی اگر غریبه ترین آشنا شوند!
حتی اگر دیدنشان سالی یکبار آن هم...

دلتنگ توام می کنم اقرار به این کار
از بغض من اصرار و از اخم تو انکار

دل کندن تو باعث جان کندن من شد
از من نفسی مانده تو انگار نه انگار

ای ناز تو ویرانگر شب های نیازم
جان بخشی و جانکاه دل انگیز و دل آزار

از...

من به کم قانع نیستم...
من به این بودن های گاه و بی گاه قانع نیستم
من تورا میخواهم تمام و کمال،
تمام بودو نبودت را
سهم من از تو تمام وجودت است دلربا
اینجا در قلمرو من،
حکومت عشق دیکتاتوریست
و من دیکتاتورترین عاشق در سرزمین عشقم...

سهم من با جوجه هایم از جهانت، ذره ای است
ما به اندک تکه ای از مهربانی قانعیم
.

می شود...
شورش را در بیاوری!
من به این " دوست داشتن ها "
قانع نیستم ... !

کم و زیاد همین قدر قانعیم ای دوست
که نان سفره ی ما نان خودفروشی نیست

حتی...
چهار خانه ی پیراهنت هم
میتواند بستر اَمنی باشد!
برای عاشقانه هایم
مگر نمیدانستی
من قانع ام ...
قانع ام به تو !
با یک پیراهن چهار خانه...!

بزرگترین دستاورد من توانایی من در این بود که همسرم را قانع کنم با من ازدواج کند.

اسفند ماهی
زیبا اما بدون اعتماد به نفس
شیرین و دوست داشتنی
خونسرد اما تند خو
هیچوقت نمی تونه قانع باشه
آینده نگر و کم حوصله
عشقش مرموز و پنهان

گیج کننده‌ترین اقدامی که علیه خویش می‌توانیم بکنیم این است که بکوشیم قلب‌مان را به چیزی قانع کنیم که مغزمان می‌داند یک دروغ بزرگ است !

برای من که به کم قانعم، همین کافی‌ست
که زندگی کنم از ابتدا در آغوشت...

۵شنبه است

ثانیه‌هایمان‌بوی دلتنگیمیدهد

چه مهمانان ساکتی

هستند رفتگان

نه بدستی

ظرفی آلوده میکنند

نه به حرفی دلی را

تنها به فاتحه قانعند

چشم و دل دانی چه خواهند این حوالی؟؟؟
بودنت را ،دیدنت را ، قانعم حتی کمی...!

ز رنگ و بوی جهان قانعم به بی برگی
خزان گزیده ام از نوبهار می ترسم

تمام تو
سهم من است
به کم قانعم نکن...

قانعم بیشتر ازاین چه بخواهم از تو

گاه گاهی که کنارت بنشینم کافیست

وقتی که لبم به بوسه ای قانع شد
در راه اراده ی خودش قاطع شد
قانون اساسی دلم گفت ببوس
شورای نگهبان لبت مانع شد