یکشنبه , ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳
کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیشکی روی ره ز که پرسی چه کنی چون باشی...
کاروان دستخوش رهزن بیگانه شدستساربان، این روش قافله سالاری نیست...
اگر چه قافله سالار کاروان شدهایخبررسیده که هم دست یاغیان شدهایقرار بود که چون کوه پشت من باشیولی عمیق‌ترین دره‌ی جهان شده‌ای......
در نبودت به کسیباج ندادم هرگزکاروان نیست که *دل*هر که به جایت آید...!...
