متن آپارتمان

در این آپارتمان
فقط یک نفر زندگی می کند
کسی که هر شب
شعر می نویسد
شمع خاموش می کند
و خودش را از پنجره پرت...
در این آپارتمان
پاییز زندگی می کند
«آرمان پرناک»

موبایل زنگ
خروسانِ کوکورِه کویا
دوشکانِه
آپارتمان
تلارِ خانه
چراغا

برگردان:

زنگ موبایل
صدای صبح گاهی خروسان را
خاموش کرد
آپارتمان
هستیِ
خانه ی سنتی را

پیراهنی از پروانه

ویلای لبِ دریا برایت نمی‌سازم
یا خانه‌ای که پله‌های مارپیچش
به سرسرهای باشکوه ختم شوند
اما دستِ دریا را می‌گیرم
و می‌کشانمش
پشتِ پنجره‌ی همین آپارتمانِ اجاره‌ای
تا لالای‌گوی خواب‌هایمان شود
تا صبح.

تو زیباتر از آنی که خود را
پشتِ پالتویی پنهان کنی
که صد سمورِ...

تا به حال به آپارتمان
دقت کردی
سقف زندگیه یکی
کف زندگی دیگریست!!!!
دنیا به طور شگفت آوری
شبیه یک آپارتمان است ؛
سقف آرزو های یکی،
کف آرزو های دیگریست...