متن ابر بهار

آنقدر پُرم از تو که بارم نکنی /
آنقدر شبم تیره که تارم نکنی /
یکبار نشد قلب مرا گرم کنی /
یکبار نشد ابرِ بهارم نکنی ...
«آرمان پرناک»

چون ابرِ بهار اگر که می باریدی
سرسبز ترین دشت،مرا می دیدی

دیدی که دلم کویر لوت است ولی
خورشید شدی و بیشتر تابیدی

آنقدر پُرم از تو، که بارم نکنی
آنقدر شبم تیره، که تارم نکنی
یکبار نشد، قلب مرا گرم کنی
یکبار نشد، ابر بهارم نکنی

(آرمان پرناک)

چه خوش است آنکه شبی سرزده چون ابر بهار
از ره آید به بر عاشق غمدیده نگار

مفهوم:
چه خوب است که شبی سرزده و ناگهانی همچون ابر بهار
دلبر به نزد عاشق غمدیده بازآید.