خیلی راحت می‌توان بچه‌ای را که از تاریکی می‌ترسد بخشید ؛ مسئله‌ی غم‌انگیز زندگیِ آدم بزرگ‌هایی است که از روشنایی می‌ترسند !
تنها مردگان پایان جنگ را دیده اند.
جهان نسخه ای از اصل کاملی است که فقط نفوسِ حلّاقه میتوانند آن را دریابند. افلاطون
اشرار کسانی را گویند که فقط عیوب دیگران را جستجو می کنند و به آن می چسبند و نیکویی ها را به فراموشی می سپارند؛ مانند مگسی که در جاهای کثیف می نشیند و از جاهای تمیز دوری می‌کند افلاطون
اگر هنرمندان را بنگرید می بینید که از آنان کسانی بلندآوازه تر شده اند که شاگردی مکتب عشق را کرده اند و آن کس که دستش به دامان عشق رسید در تاریکی و گمنامی فرو نمی غلتد
عوام، ثروتمندان را محترم می‌دارند و خواص، دانشمندان را
عشق بلایی است که همه خواستارش هستند.
جامعه ایی که در آن پزشک از همه بیشتر محترم باشد؛ مردم آن جامعه بیمارند جامعه ایی که در آن نظامی ها از همه محترم تر باشند؛ مردم آن جامعه وحشی اند. جامعه ایی که در آن معلم از همه ارزشمند تر باشد؛ مردمش با فرهنگ هستند.
