متن ویرانه

از چه رو موجِ بلا در غمِ ویرانه ماست؟
او ندانست که دریاچه پریخانه ماست

لب دریای جنون، آخرِ شه‌نامه ماست
قایقی هست که اندازه پروانه ماست

تا که امواج بلا برد به دریا ما را
دائما موج سواری حظ روزانه ماست

در تلاش است رُخَش را بزند بر رخ...

ویرانه نه آن است که جمشید بنا کرد
ویرانه نه آن است که فرهاد فرو ریخت

ویرانه دل ماست که با هر نگه دوست
صد بار بنا گشت و دگر بار فرو ریخت

بهزادغدیری ، شاعر کاشانی

ویران شده را حوصله ی منت معمار نباشد

ویرانه ی مارا بگذارید که ویرانه بماند!

دیگر آبادان که نه ویرانه ی درد وبلاست
کوچه و پس کوچه اش این روزها ماتم سراست

از ندانم کاری و مکر شیاطین رجیم
گریه دارد رونق و هرگوشه اش بانگ عزاست

خورده بر دلهایمان ناباورانه نقش داغ
من نمیدانم که این آثار نفرین یا دعاست

آنکه دارد آرزوی مرگ...

از ابرها باریدیو سیل شدی و این ویرانه را ویرانه تر کردی و رفتی ، جای تو دریاست میدانم خاصیت تو آمدن و رفتن است . بعد تو اما جوانه ها در این ویرانه سر بر آوردند ، و به من زندگی بخشیدند . و من باز منتظر می ماننم...

در دل ویرانه ها دنبال گنج خویش باش
عشق پنهان است چون درّی به دریای صدف

حجت اله حبیبی

بغض های بجا مانده از تو
جمع شدند..
دانه دانه؛
قطره قطره؛
بی بهانه سیل شدند..
سیل ویرانگی ..
حال برگرد و ببین
این منِ ویرانه را

مبینا سایه وند

دلم ،ویرانه ای بود از غم و اندوه بی پایان
تو،این ویرانه را ،کوبیدی و،ویرانه تر کردی!
منی که،هرنفس ،دیوانه ات بودم،بگو آخر
چه سان آمد دلت ؟،کین سان،دلم را،پرشرر کردی؟!

مانند شام
بعد از سقوطِ داعش،،،
جا مانده
--رد پایت!
بر ویرانه هایم!!!


سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

در این کُلبه در این مَعبد در این مسجد در این خانه در این ویرانه آتش گرفته به دنبال چه میگردی؛ سر بر آسمان افکن خدایت را تو میبینی

Maryam bayani

ویرانہ دل ماست ڪه با هر نگہ دوست
صد بار بنا گشت
و
دگر بار فرو ریخت

عاقل شدم وقتی مرا دیوانه کردی
چشمان خود را جادوی این خانه کردی
ساقی به چشمان خمارم آشنا بود
هرشب مرا آوارهٔ مِیخانه کردی
این مرغ عشقی را که پرزد سوی بامت
با چشمکی آواره و بی دانه کردی
چشمم به چشمت آشنا بوده از اول
من را به خود...

خط چشمت را کمی کمتر بکش ای نازنین
شهر و زادگاه مرا ویرانه میخواهی چکار؟

این خانه غریبی را بیگانه نمی فهمد
مانند جنونی که دیوانه نمی فهمد

هر همسفر و همراه، همراز و رفیقم نیست
درد دل شیدا را، هر شانه نمی فهمد

شمعی که تا فردا، حتی اثر از آن نیست
اندوه شب او را، پروانه نمی فهمد

آنی که چنین جام بی...

ویرانه به رودِ سرخِ خون می نگرد
مستانه به چشمان جنون می نگرد
دیریست درون من کسی زندانی ست
این کیست که از من به برون می نگرد؟!

از تمام آبادی های قلبم
من عاشقانه
ویرانه ای را دوست می دارم
که تو در قلب
متروکم ساخته ای ...

از تمام آبادی های قلبم
من عاشقانه
ویرانه ای را دوست می دارم
که تو در قلبِ متروکم ساخته ای

‍ ‍ ‍

️️️

تندیسی از چشمان زیبای تو خواهد شد
ویرانه ام روزی اگر از نو بنا گردد ...

عشق ،

مهندس بی ذوق

ساخته،
ویرانه ای
با آبادی احساس

‍ جهان من خالی ست
جهان من خالی ست

در کجای این عجوزه ی پیر
گم شده ای
که پیدایت نمی کنم!..

درخت ها از تو سبز شدند
درخت ها از تو سبز شدند
و آبشار
از تو حریر حیات
کجا گم شده ای
جهان من خالی ست
.....
بی...

کام دنیا را برای اهل دنیا واگذار ...
جغد را ارزانیِ آن گنجی که در ویرانه است !

جلوه ها کردم و
نشناخت مرا اهل دلی

منم آن سوسن وحشی
که به ویرانه دمید...

امشب بیا فانوسِ این
ویرانه یِ تاریکِ من باش

تو
با قلب ویرانه ی من چه کردی؟
ببین عشق دیوانه ی من چه کردی