متن بخشش و گذشت

به حسودان که بر من حسادت کنند
دعا دارم از دل، به صد راستی و پند
خدایا، به هر آن‌کس که از بخت من
گرفتار کین است و پر دل‌گزند
چنان ده به او کامیابی و بخت
که از حسدش دور گردد زمن
به او آنچنان عزت و فتح ده...

چو دیدم ز دیگران رفتارِ ناخوشایند
ندانستم که هست از دردهای پنهانشان

به خود نگیریم هرگز زخمِ زبانِ ایشان
که باشد بازتابی از رنج‌های جانشان

به جای خشم و کینه، دلم پر از ترحم
که شاید مرهمی باشم بر آن دلِ نالانشان

چه خوش بود که دستی گیرم ز مهر...

لطفی که به من تو داشتی کافی بود
بی منّت و چشم داشتی کافی بود

یک آیه قرآن و حتّی یک سیب
یا خنده برای آشتی کافی بود