متن آشتی

لطفی که به من تو داشتی کافی بود
بی منّت و چشم داشتی کافی بود

یک آیه قرآن و حتّی یک سیب
یا خنده برای آشتی کافی بود

نه هوای تازه و نه لباس نو میخوام
هفت سین من تویی من فقط تورو میخوام
دلم امشب از خدا جز تو هیچ چی نمیخواد
کاش یکی ما دوتا رو باهم آشتی میداد...


_برشی از ترانه

بخشش را «بخش کن»… محبت را «پخش کن» …
غضب «پریشانی» است… نهایتش «پشیمانی» است …
هر چه «بضاعتمان» کمتراست … «قضاوتمان» بیشتر است…
با «خویشتنداری» … «خویشاوند داری» …
به «خشم» … «چشم» نگو …
انسان «خوشرو» … گل «معطر» ست.
«دوست داشتن» … را «دوست بدار»
از «کینه»...

چه خوب بود می آمدی
تا چهره ی رنگ پریده ی شعرهایم را می دیدی
که چگونه بدون نور نگاهت به کما رفته اند
و چگونه واژه ها
در گرداب غم گرفتار شده اند
چه خوب بود می آمدی
دست هایم با قلم آشتی می کردند
و حاصل عشقبازی شان...

برایم از آشتی آسمان
و پیله ی باز پروانه بگو ...

از نوازش باد بگو
وُ ناز چمنزارها

برایم بگو ..
که هر صبح بیدار شدن من
و از تو گفتن اَم
یاوه نیست ..

که " یک عاشقانه ی آرام "است
سند خورده
به تعبیر و واقعیت وجود تو...

تو
همان
تشنگی های دم دم اذانی
که هیچ وقت
سیرابت نشدم ...

عزیزحسینی

چقدر دلم میخواهد
همه جا صلح و صفا باشد
خنده ها، از ته دل
آدم ها شاد
درختان شاد
زمین شاد
خلوتی گر باشد، بهر ذوق و مدح وثنا
چقدر دلم می خواهد همه باهم خوب باشند
زخمی به پایی، درد آورد
همه مرهم باشند
شکرگزار خالق باشند
و کسی...

نرم نرمک می رسد اینک خزان
فصل رنگ و آشتی و عشق زمان

من قهرم،
از این قهر های معمولی نه!
از این هایی که هر چه نازم را بکشی خریدار ندارد!!
هر چه بگویی عزیزم،
صدایی از من نمی شنوی!!
اما تو حق نداری جا بزنی،
نگویی دوستت دارم،
به زبان نیاوری که دل تنگم شده ای!!
و اصرار به آشتی نکنی!!...

من قهرم،
از این قهر های معمولی نه!
از این هایی که هر چه نازم را بکشی خریدار ندارد!!
هر چه بگویی عزیزم،
صدایی از من نمی شنوی!!
اما تو حق نداری جا بزنی،
نگویی دوستت دارم،
به زبان نیاوری که دل تنگم شده ای!!
و اصرار به آشتی نکنی!!...

سرخی به انار بازگشت
سیاهی به شب
نارون ها سبز شدند
و دریاها آبی
یک زن رو به آینه ایستاد
و جهان را با رنگ
آشتی داد ..

چند روزی میشد که توان رو به رو شدن با خودم را نداشتم
شرمنده بودم از خودم!
از کسی که همیشه و همه جا کنارم بوده و قدرش را نمی دانستم.
خجل بودم که چرا این همه وقت او را به حال خودش رها کرده ام؟!
مگر چه کسی جز...

یک وقتایی باید بنشینی و پشت میز کنار پنجره و همینطوری که خودت رو مهمون کردی به یک فنجان چای، خودتُ مرور کنی.
.
می دونی خیلی از ما ها، انقدر توی روزمرگی و بدو بدو های زندگی امروز غرق شدیم که دیگه خودمونُ فراموش کردیم. صبح و شب می...

بیا آشتی کنیم
زمانِ خوبی است
هوا سرد است
نمِ بارانی میزند
بهانه ایست برایِ آمدن در آغوشت....
بیا آشتی کنیم
به بهانه ی دلتنگی و سرما....

آشتی بودنِ آدمها را از ارتباط دستانشان با جهان میتوان دید.
دستانِ آدمهای آشتی، کاری جز در آغوش کشیدن و نوازش کردن انجام نمیدهند.
نه با دستانشان خط و نشان میکشند، نه تنبیه میکنند، نه سرد ارتباط برقرار میکنند و نه اجتناب میکنند.
دستانِ آدمهای امن، پناهگاهند.
دستانِ امنی برای...

تمام دنیا آشتی
اما ...
قهر تو
چیز دیگریست

درست است که اشتباه از من بود!
اما سوءتفاهمی بود که دهانم که هیچ
تمام بدنم را سوزاند از آش نخورده!
ولی بدان هر موقع که عزم آمدن کردی فکر دیر بودن را نکن!!
من با آغوشی باز تو را به سینه میفشارم

همسایه هامون داشتند دعوا میکردند

اولی گفت: گوه بخور مرتیکه
اون یکی جواب داد: خودت گوه بخور
بابام گفت: اینکه دعوا نداره هرکدومتون نصفش رو بخورید
سریعا آشتی کردند بعدش ۲نفری افتادند دنبال بابام

دیدی بعد دعوا تازه آشتی میکنیدتا چند ساعت با هم خوبید
کاش میشد اون چند ساعتو کپی کرد و در تمام لحظات پیست کرد