متن بهارم

ای بهارم
وقتی از راه می رسی،درختان سیب
شکوفه نثارت می کنند وگل های آفتابگردان از خورشید جمالت می چشند
آسمان از شوقت می گرید و زمین با یادت بارور می شود
به راستی چقدر خوش قدمی که تمام خوبی ها را به همراه داری.
پس من چگونه عاشقت نباشم...

افتاده راهِ طالعِ تارم به هیچ_کس
دیدی وفا نکرد بهارم بههیچ_کس !؟.

تو بهارم باش
من شکوفه به شکوفه
عاشقت میشوم...