یکشنبه , ۴ آذر ۱۴۰۳
شاخه ها از هم گسستوپاگشایِ بادهایِ موسمی ست.انزوا؛غم نامه یِ عصیانِ برگ،در حصارِ فصل هایِ بی کسی ست.شیما رحمانی...
بگذار در بزرگی ِ این منجلاب یأسدنیای من به کوچکی انزوا شود...
در زندگی زخمهایی هست که مثل خوره در انزوا روح را اهسته می خورد و می تراشد....
