متن فصل

"فصلی
به نام چمدان
در تقویم عاشقانه ها
روی زمستان را
سفید می کند"

شاخه ها از هم گسست
و
پاگشایِ بادهایِ موسمی ست.
انزوا؛
غم نامه یِ عصیانِ برگ،
در حصارِ فصل هایِ بی کسی ست.
شیما رحمانی

پاییز فصل ضیافت هایی
از جنس ماندن بود
وقت رقصیدن برگ های سرخ
و فصل نوشیدن قهوه ی یکرنگی
ای کاش بودی
تا برای تمام دلتنگی هایم
ترانه می خواندی
و چون پاییز
فصل دلخواه من می شدی


مجید رفیع زاد

گلِ حالِ نهان، زیباست با تو؛
دلم سرشار، از رویاست با تو؛
در اوجِ فصل های خشکِ احساس،
درونم چشمه ای، جوشاست با تو!
شاعر: زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)

بگذارپوست بیندازد گونه ی درخت !
در این فصل بی سایه
ومن برگردم به بند ناف
 به برگ های بهار
که لب های این قرن به لکنت افتاده
مریم گمار

ﮔﻔﺖ ﺍﻧﺪﻭﻫﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ باد ﺑﺴﭙﺎﺭ

تابستان ﺍﺳﺖ …

باد همه را با خود میبرد

ﺳﭙﺮﺩﻡ …

ﺑﯿﺨﺒﺮ ﺍﺯ آﻧﮑﻪ تنها فصلش تابستان ﺑﻮﺩ

زمستان را دوست دارم؛
چرا که می توانم در لحظه به لحظه اش ببینم که سعی می کند به بهترین خود تبدیل شود.
و دانه های برف که از قلب یخ زده اسمان فرو می ریزند.
شاید ما اشتباه زندگی را فهمیده ایم.
سرمایی که تا مغز استخوان نفوذ می...

فصل به فصل
دوست تر میدارمت
از هر آنچه هست
”تو”
حالِ خوبِ
هر فصل منی...

آغوشت
فصل نمی شناسد
همیشه گرم است...

.
واردِ فصلِ من شدیم جانم
فصلى که تا چشم باز کردم
همه چیز نه سیاه بود ، نه رنگى !
سپیدِ سپید بود ،
فصلِ تو گذشت
نشد در پاییزِ تو دل ببندیم
بیا و فصلِ مرا امتحان کن
باش تا با بودنمان
زمین و زمان را سپید کنیم

فصل ها را بهم ریخته ای!
مگر موعد آمدنت زمستان نیست؟پس چرا دلم پر از شکوفه های بهار شده!

زندگی شبیه فصل ست
هیچ فصلی همیشگی نیست
در زندگی روزهایی برای
کاشت، داشت استراحت
و
تجدید حیات وجود دارد
زمستان تا ابد طول نمی کشد
اگر
امروز مشکلاتی دارید
بدانید که بهار هم در پیش است

به تکرار یک فصل دائم رسیدم
زمستان ...
زمستان ...
زمستان ...
زمستان ...

گنجشک های شهر دیگر حوالی آدم ها پر نمی زنند از وقتی به جای درخت ها مجسمه هایی کاشته اند که بوی هیچ فصلی را ندارد.

روز میلادت مبارک
زاده فصل زمستون
،چه عزیزی تو برامون
با حضور تو همیشه پر لبخند لبامون

حالا دیدی ؟ پاییز هم تمام شد ، یلدا هم گذشت ...
زمستان هم تمام می‌شود ، هیچ چیز پایدار نیست !
اما دلی که تنگ باشد ، همش به دنبال بهانه میگردد که دل تنگی‌اش را با یک فصل یا یک شب توجیه کند !
این‌ها تقصیر هیچ کس...

متولد دی ماه یعنی
متولد گرم ترین قلب
در سرد ترین فصل سال...

طی نگشته روزگارکودکی پیری رسید
از کتاب عمرما فصل شباب افتاده است

چنین فصلی بدین عاشق نوازی ،
خطا باشد خطا بی عشق ‌بازی ...

ای نفس گیرترین
حادثه فصل خزان
من به اسمت برسم
سخت نبارم سخت است..

من و سرمای این فصل و
یه فنجون قهوه رویِ میز
یه برگ کاغذ واسه دردام
یه مُشت شعرِ خیال انگیز
من و این قهوه ی تلخ و
یه مُشت سیگارِ سوزونده
داره کَر میشه احساسم
دلم پیش تو جا مونده

سوری بپاست
در ٍثور گل ها
صورش دمیده
اسرافیل فصل ها

جمعه به جمعه

فصل به فصل

سپری شد..

اکنون ما مانده ایم

با زمستانی سرد

و جمعه هایی دلگیرتر

که نمی دانیم

دلتنگی های دل بخار گرفته را

به گردن کدام یک بیاندازیم…

به فصل*ت*
برگ ریز*م*