جهان، نمی رسد، مگر با لبخند، انار را ببین... حجت اله حبیبی
کسی چه میداند؟ شاید همان دو خطِ موازی باشیم، که انتهایمان رسیدن است...
رسیدن را دوست دارم به امید آنکه تو مقصدم باشی
برای رسیدن به *تو* راه نمی روم پرواز می کنم...