مدت هاست که روح پر احساس خود را کشته ام و تبر بر دست بر تک تک درخت های امید دلم هجوم برده ام....
تو ماه منی که تو بارون رسیدی امید منی تو شب ناامیدی
همه چیز داشت خوب پیش می رفت تا اینکه بزرگ شدیم!
واسه هر چی که از جون و دل مایه میزاری راحتتر از دستش میدی :)
گاهی آدمی دلش فقط یک دوستت دارم میخواهد که نَمیرد ...!
