کدام پل در کجای جهان شکسته است که هیچ کس به خانه اش نمی رسد
هیچکس جای تو را در خاطراتم پر نکرد بردی از یادم ولی یادت فراموشم نشد ...
این شعر، آخرین غزل من برای توست تقدیم شد به دار و ندارم، به هیچ کس... .
از وسعت تنهایی ام آنقدر بگویم تنها کس من بودی و من هیچ کس تو