متن دروغین

اریک هوفر:
آدمهایی که دستی را که به آنها غذا می دهد گاز می گیرند، معمولا چکمه ای را که لگدشان می زند لیس می زنند .

چشم هایش لحظه لحظه از خاطرات ذهن مبهوتم ، کمرنگ تر میشوند ،ومن بی هیچ تلاشی مرگ تمام شادی هایم را هرچند ک دروغین بودند ، به تماشا نشسته ام .شاید این جاست ک می گویند:«خسته ام خسته تر از انکه بگویم چه شده.»

صبح دروغین گذشت صبح سعادت رسید
جان شد و جان بقا ، از برِ جانان رسید