و تمام آسمان دلت را با رنگی از انار های باغچه قلبم سرخ می کنم ، که با بغضی ، سیاه و اندوهگین نشود . مبادا در شب الماس های چشمانت را بر روی زمین بریزی و روزمرگی هایت را زیر لب مرور کنی ! تو آفریده شدی برای نشان...
دلبرکم با هر که میخواهی باش ولی دستانِ تنهای مرا فراموش نکن. به هر که میخواهی نگاه کن و گوش بسپار، ولی از یاد مبر که من جز تو و زنگِ صدایت هنوز هم نمی بینم و نمی شنوم. عمیق و آزاد نفس بکش ولی به خاطر داشته باش من...
هر کس به صبح به جانان خود کند سلام ای دلبرک و شمس بی مثال من صبحت بخیر...
