متن دل نویس

دستش را می گیرم
آرام نبض دلتنگی اش را می بوسم
به آغوشش می کشم

پناه امن گریه هایش می شوم
از یکی بود و یکی نبود آدمها
برایش قصه ای می سازم
که کلاغ پیر و خستهٔ آن
همیشه به خانه اش برسد

برایش یک بغل عشق می شوم...

سرباز توأم
جامهٔ رزمم ، لبخندت
سلاحم ، نگاهت
میدان نبردم، دل آدم های حسود
این سو منِ تنها و آن سو جهانی
چاره ای نیست باید که بدانند
فرمانده تویی...

آنقدر ذکرِ "دوست داشتنت" را خیرات میکنم تا مردم لحظه به لحظه برای دوامِ عشقمان صلوات بفرستند ...
مگر نذری هم از این بهتر هست؟!