دل به سودای رُخت، جان به تمنای رُخت نیست آسایشم الاّ به تماشای رُخت شب به دامان بکشم زلفِ پریشانِ تو را شمعِ جان سوزم از آتشِ سیمایِ رُخت آتشِ عشقِ تو در جان شرر افکنده چنان نیست جز خاکِ رهم حاصلِ دریایِ رُخت غمزه‌ات ناوک و مژگان زده بر...
به " طبِّ عشق " زخم ِ قلبِ بیمار شفا یابد به دیدار ِ رخِ یار خورَد چاکِ دلِ دلداده تنها بخیه با نخِ ابرویِ دلدار
