متن رضا دلاوری

به من عشق ورزیدی
با پولهای توی کیف ورساچه ات

ابر
دود سیگار خداست
و باران
اشکاهایش!
به تنهایی آدم بر زمین می‌بارد

رنگی شد تابلوی دنیای سیاه و سفیدم
وقتی عینکی به چشم زدم با مارک “جور دیگر”

ما که قرار است پروانه شویم
بگذار‌ دنیا تا میخواهد پیله کند