متن سیاه و سفید

اختیار با من است:
مجبورم مرگ را
تازه تر زندگی کنم
مانند سیاهپوستی در رودخانه
که هر چه پوستش را می شوید
سیاه تر از دیروز می شود ...
آرمان پرناک

نزدیک
نزدیک است
چقدر نزدیک است
آسمان،
به لنزِ دوربینم
آنقدر که می بیند
گلبول های سیاهم را...
«آرمان پرناک»

می خواهم
برگردم به قدیم، جایی که زندگی
در قاب عکس های سیاه و سفید
زندانی بود
اما دلخوش
دلم یک جرعه سادگی می خواهد
خمار صداقتم
کجاست تا جرعه ای بنوشم؟

انقدر مپرس

چرا هیچگاه

عکسمان رنگی نمی شود !

کمی به آسمان بیاندیش ...

آرمان پرناک

همچی سیاوسفیدش قشنگه
مث پاندا
پنگونن
موهاش لای برفا
چشاش آخ آخ چشاش

تو مرا صدا بزن
سبز می شوم...
بهار می شوم...
حتی اگر زمستان باشد!

همه چیزای خوب سیاه سفیدن
پنگوئنا، پانداها، چشمات...

رنگی شد تابلوی دنیای سیاه و سفیدم
وقتی عینکی به چشم زدم با مارک “جور دیگر”

تمام دنیا را
سیاه و سفید دوست دارم
به جز تو
که رنگی‌ترین اتفاق منی

تمام دنیا را
سیاه و سفید دوست دارم
به جز تو
تو رنگی ترین اتفاق منی