متن زهرا عوبادی

به نظرم اتوبوس مثل زندگی میمونه؛ اگه از اول پایانه تا آخر پایانه مسیرت باشه، کلی آدم با مشکلات و ناراحتی و خوشحالی با دلایل مختلف می بینی .ممکنه به فاصله دو ایستگاه یکی کنارت بشینه و وقتی که از اتوبوس پیاده شد دلتنگ شی یا حتی بهش تاچند وقت...

"ماه"
همیشه ماه رو دوست داشتم، انگار بهم ثابت می کرد که وسط اون همه سیاهی و ظلمات شب که خدا سفره ی سیاه پهن میکنه تو آسمون؛
بازم یه امیدی و یه نوری هست که همه جا به تاریکی محض تبدیل نشه.
هر باری که ناامید میشم،منتظر می مونم...

"رفیق"
میدونی رفیق؛تو برام خیلی با ارزش تر از این آدم های الکی هستی.
میدونی چرا؛چون تو تنها کسی بودی که تو بهار زندگیم کنارم بودی و شاهد شکوفه زدنم بودی و از دیدنشون به وجد اومدی.
تو تنها کسی بودی که تو گرمای طاقت فرسای تابستون درست همونجا که...

"خیابون ولیعصر من"
همیشه مامانم ازم میپرسید داری کجا میری؟! میگفتم ولیعصر؛ اونم زود جوشی میشد و میگفت این ولیعصر چی داره که هر بار میری اونجا.
آخه مامان نمیدونست بین اون همه شلوغی و ترافیک و صدای موتور و بوق ماشینا، دیدن عاشقانه های دو نفر دیگه و شنیدن...