متن امیدواری

می‌دانم چه می‌کشی!
بگذار سیگارت را
روشن کنم چاپلین؛
قبول کن
از آسمانِ هنر
آفتابی گرم نمی شود،
بازی عوض شده است
بیا
عصا را به موسی
کلاه را به چرچیل
و سبیل را به هیتلر بازگردان
باید
برای فروشِ خنده‌ی خودمان
نقشه‌ای بکشیم
بیا از کفِ محتوای امروز شروع...

قدم در راه بگذار ومپرس ازچند و چون،ای دل!
زمان از دست خواهد رفت، امّا و اگر کافیست

گُلی
میانِ مین ها روییده است
اما
جایی برای اُمیدواری نیست

جز
پا نهادن بر گُل
جای ادامه نیست برای امید

همیشه
پای یک «مرگ» در میان است
«آرمان پرناک»

میان تاریک ترین روزهای زندگی ات هم ناامید مباش!
زیرا،
زیباترین باران ها زیر سیاه ترین ابرهاست.



شعر: تافگه صابر
ترجمه : زانا کوردستانی

صبرچشمان ما ب دستان پر امید توست..

پروردگارا

دست پر امیدت را ب چشمان منتظر نشسته در صبر بکش.


صبر ما امید ب توست🌱


نویسنده سرکار خانم المیرا پناهی درین کبود.

در این دریای بیکران زندگی گاهی ما به امواج پرتلاطم آن برمی خوریم و با دردسرها و سختی ها دست و پنجه نرم می کنیم و گاهی ممکن است در این راه مواج از تلاش ناامید شویم و تا مرز غرق شدن هم برویم.
اما این دریا همیشه مواج نمی...

ای کاشکی، با دل بفهمیم این که بی شک:
با عشق، غرقِ گُل، فضای زندگانی ست!

در بسترِ همواره مهرانگیزِ احساس،
امّیدواری، جان فزای زندگانی ست!

شاعر: زهرا حکیمی بافقی (برشی از یک غزل)

سرانجام در میان زمستان
می فهمیدم که در من
تابستانی شکست ناپذیر وجود دارد.

از کتابِ تابستان
نوشته های پراکنده از آلبرکامو
ترجمه ی بنفشه فریس آبادی

مربی :چیزهای منفی زیادی درونمون جریان داره
اکثر اوقات خود ما مانع خودمون میشیم
می دونید،چیزهای مزخرفی مثل حسادت،
ترس،خجالت
دیگه نمی خوام خودمو با این چیزا علاف کنم
منظورم رو می فهمید؟
می فهمید یا نه؟
بازیکنان: نه ، نه مربی...نه
مربی: شما می خواهید؟
بازیکنان: نه
مربی: نه...

امید همیشه یک دلیل بوده است
دلیل برای ادامه دادن،
برای کوتاه نیامدن و تلاش کردن،
برای دلگرم بودن در لحظه آخر،
برای درنگ کردن در لبه ی پرتگاه،
برای بلند شدن و ایستادن دوباره،
برای پشت سر را نگاه کردن بعد از آخرین دیدار،

به فردا امیدواریم که شب...

امید را برای روز های بد ساخته اند
و چراغ را برای تاریکی

میان قلب متروکه ام صدای دختری می آید که هنوز ساز امید واری می زند! مینشیند گوشه ایی و با حرفهایش نُت ها را یک به یک معنا میکند!!!می رسد به آخر اما در آغوش خدایش از پس متروکه ترین قلب باز ساز امید واری می زند!!
. Sogol.

هر چقدر هم که فکر میکنم، دلیلی برای کم آوردن پیدا نمی کنم!
هنوز خیلی زود است برای تسلیم شدن رفیق!
دنیا هنوز خیلی چیز ها را به ما بدهکار است ها!
مگر چکار کرده ایم که به این زودی ها خسته بشویم و زانوی غم بغل بگیریم؟
کدام شادی...

بخاطر خدا بخند! تویی که دلت پاییز است، دستانت تابستان، و چشم هایت همیشه زمستان. بخاطر خدا بخند. بار دیگر زمزمه کن، و باور داشته باش، که هیچ چیز در این زندگی ماندنی نیست. حتی اگر دلت پاییز باشد، دوباره بهار می آید …

بهار در می کوبد ! صدای خوشبختی و مژده ی شادی را از آنسوی سال می شنوم ! بدبینی را این طرف سال رها می کنم و چشمان نگرانم را با آب امیدواری می شویم ! بهار پشت در است و انتظار می کشد ! با روی باز و لبخندی...

"ماه"
همیشه ماه رو دوست داشتم، انگار بهم ثابت می کرد که وسط اون همه سیاهی و ظلمات شب که خدا سفره ی سیاه پهن میکنه تو آسمون؛
بازم یه امیدی و یه نوری هست که همه جا به تاریکی محض تبدیل نشه.
هر باری که ناامید میشم،منتظر می مونم...

اپیکور :

هرگز زندگی تان به آخر نمی رسد تا زمانی که شما هنوز برای چیزی امیدوار باشید

این روزها می گذرد، این روزها که کارد به استخوان زندگی رسیده و تحمل آخرین سنگر ماست. این روزها که غروبش ساعت ها طول می کشد، قلمی نمی چرخد، در تنگ گشوده نمی شود و نیمه ی تاریک زمین در حال گسترش است. شاید که آفت به مال و جان...

وطنم
دوباره هوایت صاف خواهد شد
و پرنده بر آسمانت خواهد رقصید،

وطنم
تو را بیشتر از جان دوست دارم
و یقین دارم به روزهایی که
در کویر تو آرام آرام باران خواهد بارید...

زندگی همیشه ...
بر وفق مراد ما نیست
هر نگاهی ...
نگاه یک عاشق نیست
زندگی ادامه خواهد داشت
هر چند ...
کسی که دوستش داریم
با ما نیست
روز ها می گذرد دریابیم
لحظه ها ...
کمتر از این دنیا نیست
بیا باورمان این باشد
هر گلی ...
در...

یگانه پاسخ به اندوه، زندگی کردن است. زندگی کردن همراه نظر داشتن به گذشته. به خاطر آوردن آنهایی که از دست داده ایم؛ و درعین حال، با امید و اشتیاق به جلو گام برداشتن و آن حس امیدواری و فرصت داشتن را از طریق محبت کردن، سخاوت مندی و همدردی...

برای تمام بی راه های رفته ببخش ،
بگذار احساسات قدری هوایی بخورد...
گاهی بدترین اتفاق ها هدیه ی زمانه و روزگارند...
تنها کافیست خودمان باشیم!
که خود را برای تمامی این بی راه رفتمان ببخشیم و به خودمان بیائیم تا خدا تمامی درهایی که به خیالِ باطلمان بسته را...

بین خودت و گذشته ات یک دیوار آهنین بکش و خود را از آن جدا کن و در حال زندگی کن و امیدوار آینده باش.

زمانه ی سیاه سپری می شود، روشنایی بر آستانه ایستاده است، باران می نشیند، آسمان صاف خواهد شد، آرامش خواهد رسید و شوربختی ها پایان می گیرد...