متن زهره تاجمیری شاعر

در آغوش میکشم زنی را که تنهایی اش به اندازه ی چشم هایش زیباست....
زهره تاجمیری

پرواز بدون تو
سقوط در خاک بود...
زهره تاجمیری

بهمن مرده بود
ششم را زنده کرد
و زهره ای را به زایش
تولد دعوت کرد...
که او منم
او منم که در آسمان
او منم که در زمین
او که خوب مردن را بلد است
و یک گوشه به تشریح خود مشغول است
او که بو بر جیفه اش...