متن سکوت جهان

ای کوچه‌های خون‌شده‌ی کودکانِ درد!
ای اشک‌هایِ جاریِ بر گونه‌های سرد!
ای طفلکانِ خسته، فتاده به خاک شب،
ظلم از شما چه خواست؟ به جان‌تان چه آورد؟
چشمِ جهان، کور است و دل‌ها فرو رَفَتَند،
در لابلای وهمِ حقوقِ بشر، چو گرد.
بر گورِ غیرت‌اند، تمامِ مردمان
آنان که در...

در میان شب های بی انتها
که صدای جنگ،
در گوشِ تاریخِ خسته
طنین می افکند،
سکوتی بلند
به انتظارِ فراموشی نشسته است.

آدمی،
کودکی در آغوش جهان،
گم شده در جاده های خون زده،
به دنبال نانی که طعمِ گرسنگی ندهد،
و آبی که رنگ اشک نباشد.

آیا امید...